Sa Kakau-ihan

Ipinta ko kimo ro sang ka mad-ayad nga taean-awon
It mataas nga mga kakahuyan, sa maberdeng kagueangan
Ag daehon ta ikaw sa puno it Balete nga may pugad
Nga ginaugoy-ugoy it hangin, naga-eutaw sa kahawaan

Sa pagbutlak it adlaw, bueawanong agahon
Sa dahon nagakislap, pudyot-pudyot nga mga diamante
Sa imong palibot, nakapinta ro kulor it duna nga manggad
fiesta sa panan-awan!

Isugilanon mo kakon rong mga nagkahanabo sa banwa,
Kon ham-an nga nagapanampu-ayan si Rizal una sa plaza
Ano ro hutik ku maeubog nga Jae-o
Sa ginagutom nga mamumunit una sa pangpang ku suba

Ag akon nga idetalye sang ka tawo nga busog
Sa kada saeo-saeo, kulekta una sa buesa
Nga pirmi eang ginatupay kon hikatuegan gid man,
Sa katre nga Danguea ag mahaea nga kwarta.

“Ham-an nga ro mga engkantada hay maila?”,
Akon nga pangutana sa aton nga pagsunod
Sa daean paadto sa kahimtangan nga ginahandum naton nga maabot,
Sa lugar nga misteryuso.

“Ham-an nga kalbo eo’t a rong kagueangan?”,
Imo nga sabat, sa imong mga mata
Nakapinta rong haponanong lila, eakip ro mga pispis
Naga-eupad pauli sa kakau-ihan
—idto kon siin may anda pa nga masilungan.